Son birkaç aydır Sivas’ta yaşanan tartışmayı ibretle okuyorum. Ne beylik laflar, cümleler ne tehditler ne kimsenin göremediği(!) büyük büyük stratejiler, uluslararası derin mevzular, diasporaların kapı arkası planları, toprak kaybetmekten tutun, işgale varan senaryoların en uç noktaları…
Kan donduran iddialar, karşılıklı suçlamalar, aşağılamalar, efelenmeler, birbirini küçümsemeler, bir diğerini zan altında bırakmalar almış başını gidiyor…
Ahalimizin derin strateji bilgileri tavan yapmış. Kendi stratejisini ve uluslararası oyunları göremeyenler de görenlerin(!) stratejik uyarılarını paylaşıp dillendirmekle meşguller.
Mesela kanımı donduran ve sık sık dillendirilen Madımak hatırlatması var. Aba altında sopa göstermenin en çirkin örneği. Biliyorsunuz, Pir Sultan Abdal etkinlikleri için gelenlerin kaldığı otel ateşe verilmişti ve bu rezillikte 37 vatandaşımız hayatını kaybetmişti.
Birileri resmen olası mezarlık ya da anıt ziyaretine geleceklere şimdiden Madımak’ı örnek gösteriyorlar. Tek açıkça söyleyemedikleri, “Bak onların başına neler geldi!” cümlesi…
Şimdiden islami grup, dernek, vakıf gibi oluşumları sokağa çağıranlar var iyi mi?
“Neredesiniz çıkın tepkinizi gösterin” diye yol açma çabası peşindeler.
Milliyetçi gruplara çağrı yapanlar var. “Vatan elden gidiyor” demedikleri kaldı. Onları sokaklara çağıranlar, tepki koymaya davet edenler var.
Her gün bir adım daha öne çıkabilmek için gaz pedalını kökleyenler, sosyal medyada tıklandıkça vites yükseltiyorlar. Ajan-provokatörlerin kucağına hazır, olgunlaştırılmış, karşılık bulacak siyasi ve dini kesimler kıvamına getirilmiş bir el bombasını bırakmanın gayretindeler.
İçlerinde okumuş yazmış olanlar var, siyaset yapmış yapıyor olanlar var, ekranlara çıkıp konuşuyor olanlar var, kendini otorite sayanlar var, akil yerine koyanlar var, isimlerinin başına koca koca titrler ekleyenler bile var.
Maşallah, iç güçleri, dış güçleri gözünden tanıyan, zihin okuyan, hatta o zihinlerin en arkasındaki planları da görüp anlayan arkadaşlarımız, komşularımız, yazı yazanlarımız, konuşmaya çalışanlarımız var.
Onca yazılmış yazı var içinde bilimsellik yok. Akademik görüş yok. Bu işin ehil ve uzmanı olmuşların düşünce, araştırma, belge ya da bilgi kırıntıları hiç yok. Varsa yoksa yel değirmeni ile savaş senaryoları…
Okuduklarımın özeti şu; Sivas’ta bir azizin mezarı ya da anıtı açılacak, ertesi gün Ermeni diasporası Sivas’ı sınırları içine alacak ve şehrimizin tapusunu eline geçirecek. (Tapu mevzuunu bir yazıdan çıkardım. Meğer bir şehirde bir azizin mezarı olursa o tapu yerine geçiyormuş. Kaç yaşıma daha girdim sayamadım) Sonra bizim ahaliyi buradan sürecekler ve kendi milletlerini yerleştirecekler. Efendime söyleyeyim, buraya turist kisvesi altında gelenler, yerleşip kalmanın yollarını arayacaklar. Bu böyle sürüp gittikçe azınlığa düşeceğiz. (Bu da başka bir senaryodan çıkardıklarım. Çok derin bir strateji içeriyordu bu kadarını yeterli görüyorum.) Mesela Sümela Manastırı’nda bir kez ibadet için izin çıkmış, daha da alamıyormuşuz manastırı. Şimdi Sivas’ta da mezar yeri açılırsa, üstten Pontus Rum, ortadan Ermeni diasporası, alttan İsrail, bizi kuşatıp binlerce yıllık Türk yurdunu elimizden alacakmış. (Bu senaryoyu yazanın titrini yazarsam meslektaşlarına hakaret olur.)
Nene hatun örneği vereni okudum iyi mi? Bu örneğe yorum yapmaya cümlelerim kifayet etmez, onun için geçiyorum.
Sözde akıl verenler, güya yol gösterenler, amacını, hedefini, boyutunu, kapsamını, içeriğini ve sınırlarını çizemeden bir taraftan İslamcısını, diğer taraftan milliyetçisini sokağa davet edenler, ortada fol yokken yumurtayı çatlatmadan arka cebinde taşımaya çalışanlar asıl amaçlarını da net ortaya koymalılar.
Birçok yazılan için kimse sonradan “Ben uyarımı yaptım”, “Ben endişemi dile getirdim”, “Ben düşüncemi açıkladım”, “Ben duyduklarımı yazdım”, “Ben yazmadım, yazılanı paylaştım” bahanelerine sığınmasın.
Herkes bu şehirde yaşıyor, herkes kendi düşüncesine ve engin tecrübesine göre bu şehrin menfaatine olacak konularda fikir belirtip çalışmalar yapıyor. Herkes bir diğerinden daha hassas, daha çok şehri düşünür, daha çok bilinç ve beceriye sahip, daha çok sağduyulu ve itidalli değil.
Kimse bir diğerine fikirleri ve düşünceleri için parmak sallama, tehdit etme, hakaret etme, insanları “güruh” yerine koyma, daha az milliyetçi, daha az dindar görme hakkına da sahip değil.
Ve hatta kimse bir diğerinden daha fazla Sivaslı değil!..
Herkes bir diğerini önyargılarıyla yargılamaya başlarsa, orası filmin koptuğu, artık sürekliliğin kalmadığı, araya farklı filmlerden farklı sahnelerin eklendiği bir mecraya dönüşür. Asıl Madımak filmi yeniden o zaman başlar.
İki örnekle konuyu kendi adıma kapatayım.
6-7 Eylül olaylarını duymayanınız yoktur. Alakasız görünebilir. Ancak olayın yaşanış şekli ibretliktir.
Olaylar 1955 yılında yaşanmıştır. Bazı kendini bilmez insanlar, Selanik’te Atatürk’ün evinin kundaklandığını, ateşe verildiğini kulaktan kulağa yaymaya başlar. E tabi, o gün de kulaktan dolma bilgilerle hazır kıta bekleyen bazı gazeteciler! bunu gerçekmiş gibi sütunlarına taşır. “iddia edildi” ibaresi o günlerde de vardır muhterem medyamızda. Bugün de dikkat edin bazı yalan yanlış haberler, “iddia edildi” cümlesi ile biter. Ne belge vardır ne araştırma ne iddia eden bir isim ne de iddiayı destekleyen başka isimler…
Galeyana gelmenin sağcısı-solcusu, muhafazakarı-seküleri yoktur. Ellerine kırmızı renge boyanmış sopaları, baltaları, satırları ve bilumum zarar verici demir parçalarını ve hatta silahlarını alan kalabalıklar, azınlıklara ait araçları, evleri, işyerlerini yerle bir edip kiliseleri yağmalar.
Ölenlerin yanında maddi kayıplarını dillendirmenin bir anlamı yoktur.
Şimdi dikkatinizi buraya verin.
Benzer bir olay tam 22 yıl önce de yaşanmıştır. 20 Nisan 1933’te Bulgaristan’ın Razgrad şehrinde Türk mezarlıklarının tahrip edildiği haberleri ile İstanbul çalkalanır.
İlk örgütlenen İstanbul Üniversitesi öğrencileri olur. Onlar hocalarının çağrısı, halk da öğrencilerin çağrısı ile akın akın Bulgar mezarlıklarına gider. Ellerinde kanlı sopalar değil, kırmızı karanfil ve güller vardır. Öğrenciler ve halkımız mezarları çiçek bahçesine çevirir.
Verilen bu karşılık değil Bulgarları, onlar gibi düşünen ve düşmanlık besleyen tüm dünyayı utandırmıştır.
Şimdi sokağa çıkın, eyy İslamcılar nerdesiniz, milliyetçiler neredesiniz diye kâh sosyal medya ekranlarından, kâh sosyal medya yazılarından çağrı yapanlar…
Sokağa çıkardıklarınızın eline ne vereceğinizi de açıklar mısınız?..
Kimin kanlı sopalar, baltalar, demir çubuklar ya da silahlarla; kimin karanfil ve güllerle sokaklara çıkacağı konusunda fikriniz var mı?
Yok mu?
Susun o zaman!..
Vlas meselesini kendi klas meseleniz yapmayın.
İhtiyacımız olan kendi yazdığınız ya da arakladığınız komplo teorileri değil, bilimsel kalemlerden, bilimsel açıklamalardır…
Dil’in adamlarına değil bilim adamlarına ihtiyacımız var vesselam.
Sağlıcakla ve sağduyu ile kalın.
(2 Eylül 2024/ Kızılırmak Gazetesi)